Monday, February 26, 2007

Another One Of Those

Sunday. Oscar night. Chips from home. Salsa made by Carlo. Hanging-out with a good friend and my now new roommate - Nette. My freshly baked Ghirardelli brownies. Phone ringing every 10 mins as Carlo wanted some Oscar gown updates while he's waiting for his plane home. Laundry drying. Food prep for tomorrow's lunch. Chatting with friends back home while watching TV.

Just one of those nights - simple, uneventful but I'm sure to remember this cause it's fun. And it marks a fresh change. At least for me.

And did I mention I love Reese's gown? And hair. And ex-hubbie? Darn!

Saturday, February 24, 2007

Irish

"So what? Women are fools. That's old news. But life's too short for you to give in, Irish. So fight. You fight for what's yours." - Sophie of Grey's Anatomy

I wish there's a Sophie who would talk to someone out there who needs to hear this.

Friday, February 23, 2007

Friday Na Pala

Friday na. Pero ba't wala akong nararamdaman?

Wala lang. Para lang siyang isa pang araw. Isa na namang Biyernes. Pero Biyernes nga e! Dapat nagtatalon na ako sa tuwa. Skip-skip, mini-cartwheel, back flip with matching jump on air dapat ang drama ko. Pero wala. Wala talaga. Wala akong ganang matuwa kasi weekend. Gusto ko lang matulog nang matulog.

At pwde kayang paggising ko, tapos na lahat ng ito?

Friday. Gimik? Anong gimik? Hay, itutulog ko na nga lang to. Zzzzzz....

Thursday, February 22, 2007

Two Words

Ladies Night...Yun lang. :) Bangenge pa ako pero nandito ako sa office ngayon, on time kahit past 2am na ako nakauwi at 5 oras lang ang tulog. Marami akong natutunan kagabi in between shots and tall glasses of liquor. At dahil bangag pa ako ngayon dito sa oficina, ito lang ang mga naalala ko.

- Walang kupas. Buttons by Pussycat Dolls pa rin ang song ko sa dance floor.
- Ayoko na marinig ang Irreplaceable ni Beyonce.
- Concerned pala sa akin si Eric Onak at feeling ko magiging friends pa rin kami kahit hindi niya na ako boss.
- Kapag parehong lasing ang driver at navigator, pwede palang mawala papuntang BBY ng 1 oras kahit na dapat 10 mins. lang ang travel time.
- Hindi gwapo ang Vietnamese boyfriend ng teammate kong hot chick pero dahil kakaiba ang hitsura niya rito sa US, patok siya. Pfffft.
- Kaya ko palang mag-drive ng lasing. Gifted!
- Kaya ko palang matulog ng 230am at magising ng 630am at pumasok sa oficina ng 830am na parang walang nangyari.
- Kayang palabasin ng alcohol ang totoong kulay ng isang closet guy.
- Ang madaldal, mas madaldal kapag lasing.
- Kaya ko pala mag-discuss ng resource allocation issues at workplan kapag lasing. At wag ka! Nagme-make sense ito!

Teka, iinom muna ako ng V8 at maraming maraming tubig. Whole day meeting pa naman ako ngayon. Binawi ko na lang sa outfit ang pagka-bangenge.

Weirdly, I am loving this light-headed feeling. Next week ulit! Pero mas matindi dahil sa Vegas naman! Wuhooooo!!! :)

Monday, February 19, 2007

Taxi Text Message

Ako, ang nanay ko at ang kapangyarihan ng text messaging.

'Tama ba ung tnatawag na mother's instinct?meron pang drting alam ko at nandyan lang sa tabi.wag mong hanapin at kusang darating,parang taxi yan pag naghahanap ka wala pero pag d naman sunod2.'

Maniniwala ka bang ang pinaghugutan ng text na ito ay ang mga predictions for the Year of the Sheep sa 2007 Year of the Pig?

Fact. Ang nanay ko ay naniniwala sa mga hula pero relihiyosa rin. Malabo? Being her daughter for 27 years now, I learned one essential thing. My mom is a mixture of things. She's usually hard to deal with but actually, it's very easy to make her happy. Well, if I add menopause to her outrageous personality, medyo nakakaloka nga talaga siya pero nalaman ko na ang sikreto!

Attention!

Kahit sinong nagme-menopause na nanay, atensyon lang ang katapat. Maraming-maraming atensyon. Sandamakmak. Gabundok. Nag-uumapaw. Kundi pa ba naman yan malinaw, ewan ko na lang. Kaya naman kahit malayo ako, mega text kami araw-araw. Sinusubukan ko na alam nya ang mga importanteng nangyayari sa akin. Siyempre hindi lahat sinasabi ko kasi reyna sya ng kapraningan. Grabe siya mag-alala. Sasabihin ko lang na kumakain ako ng bacon, heart attack na ang laman ng text message. At sinabi ko bang OA rin sa fast forward ang utak niya?

At dahil ayoko naman siya mamamatay sa kakaisip, hindi nya alam kapag nagkasakit ako rito. Nalalaman na lang niya kapag magaling na ako. Hindi ko sinasabi na hindi makatarungan ang lamig kahit na pinipilit niyang baka raw namamatay na ako sa lamig dahil nanonood sya ng CNN Weather araw-araw. Hindi niya alam na naloloka na ako kung pano ko maaabot ang uber sa taas na expectations ng boss kong super detail-oriented. Hindi nya alam na kulang na lang mag-cartwheel ako sa harap ng boss ko araw-araw in heels and in fashionable office attire para lang mapasaya siya. Hindi niya alam na madalas pagod na ako magluto at maghanda ng baon araw-araw. Hindi niya alam na bumili ako ng mahal na bag para lang matuwa naman ako sa sarili ko.

So yes! Masama akong anak kung yan ang batayan dahil marami siyang hindi alam. Pero yung mga juicy chismis, sinasabi ko sa kanya. Tulad ng - Sino na naman ang naloko kong nanlibre sa akin ng lunch, dinner o movie? Anong ginawa ko nung weekend? Anong kakaibang recipe na naman ang natutunan kong lutuin? Nag-choir ba ako this week? Small things. Simple things. Almost always superficial and trivial. Pero yun nga ang importante sa buhay 'di ba? Yan yung mga nakakatuwang malaman. Kaya kahit matanda na kami, naggi-girl talk pa rin kami ng nanay ko. Well, more of girl text kasi magkalayo kami.

So why the text message? Sinabi niya kasi na magaganda raw ang forecast para sa Year of the Pig. At ang sabi ko lang sa kanya ay 'Ano naman ang sabi sa lovelife Ma?' Dahil sa totoo lang, wala naman akong pake kung sabihin nila na yayaman ako, magiging successful sa career at magiginig maswerte sa taong ito. E alam ko na kaya yan! Hello? Kaya ko lahat gawin yan!

Echos!

Kung masasagot lang ng Year of the Pig ang mga tanong kong sobrang self-centered at mas importante pa sa world hunger and crusade for world peace, e 'di sana sobrang saya ko na 'di ba? Hmmm, ito lang naman ang mga tanong ko -- Ba't ang panget ng lovelife ko? Ba't laging basted material ang dumarating? Ba't walang pang-long term? Ba't parang walang dumarating na hindi sumusuko agad? Ba't yung akala ko yun na, hindi na naman? Pfffft. Sino bang niloko ko? Alam ko wala namang sagot ang Year of the Pig sa mga problema ko sa buhay dahil ako pa rin naman ang gagawa ng swerte ko. Pero parang gusto ko lang marinig na baka may sagot ang mga singkit na manghuhula. Nagbabakasali lang naman...

Haaay...asa pa akong may isasagot nga ang mga singkit. As usual, ang nanay ko ang sumagot with her 'taxi text message'. I therefore conclude, the Year of the Pig turned my mom into a psychic love consultant all of a sudden. At dun pa lang, panalo na ako! Mukhang masaya ang taong ito. Wuhoooo!!!

At hindi ko napigilang tumawa ng malakas... *snort*snort*

Welcome Year of the Fire Pig! Welcome sa buhay kong makulit! :)

Friday, February 16, 2007

Let God

My bestfriend just went offline. We've been chatting since this morning and she's going home from a night shift. Her last message to me was 'Don't worry. It's in God's hands.' I just smiled. After three days of confusion and chaos, I felt calm and composed. When you've done all you could and you got tired from thinking, it's comforting to talk to a friend and hear those words.

Thank God for night shifts. Thank God for His plans that are far greater than mine. Thank God. I'm letting Him drive now...

Wednesday, February 14, 2007

Choices

If life is all about choices and love is about taking risks, then all is good. All we have to do is try our best to think about the risks before we choose and make that leap of faith so we don't blindly gamble our hearts. When you finally make the choice, love like there's nothing else better you can do. Give yourself to that choice and continually take risks because of that choice. Fight for it. Live for it. But at the same time, never stop hoping and praying that the choice you made was right.

No one said it will be easy. Only that it could be worth it.

I guess what I'm saying is you have the choice. Always. It's not over until you say it is.

Friday, February 02, 2007

Buti Na Lang

Meyn! Kung alam mo lang...you were this close tsong!!! AS IN. I was this close to taking that risk. Buti na lang talaga nalaman ko 'to sooner than later. At least nagising na ako ngayon. At yes, thank God for the answer. Pwede ring nasa harap ko lang yung sagot all along and I was just too blinded to see it. Pffft.

Hay naku. Isa lang masasabi ko. I deserve a pat on the back at isang marathon ng favorite DVD ko for this weekend. Grabe! Wala namang ibang magsasabi sa akin kaya ako na lang...'Good job Consi!' You got your answer.

(Sorry sa mga hindi maintindihan 'to. I just have to blog this one so I'd remember. Minsan kasi makakalimutin ako. Kelangan ko lang ng reminder sa sarili ko. Ayoko na yata maging sobrang bait. Masama sya. Masama ang kahit anong sobra.)

Yun lang. Moving on... :)

 
Past Posts
Ang Aking 'Moment'
Blog Revamp
Ducks In A Row
Sagot sa Blog Entry na 'Lately'
Awesome. Really.
Wedding Pics
Done with October
Lately
Impaktang Impacted
2AM Realizations
Archives
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
May 2006
June 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
November 2008
March 2009
April 2009




Blogger Friends


Design by Carlo Genato

 
Free Counter
Free Counter