Pressure

Gusto ko lang naman na hindi na umiyak ulit at hindi na magkamali. Posible naman 'to di ba?

Ok. Hindi ako perfect. Lalong hindi naman din ako nag-iilusyon na sobrang maganda ako (although I think may ganda naman akong taglay at marami namang nahihibang daw sa akin, pero ayoko lang naman maging feeling din di ba?).

Teka, na-distract ako sa ganda. Balik tayo sa topic...

Kahit hindi ako artistahin at hindi ako perpekto, I still stand by my mantra -- I don't want to settle for anything less.

Actually, ayokong mag-settle. Period.

Baket? Hindi ba masamang gustuhin ko yung talagang nararapat para sa akin? Yung sinasabing tama ng utak ko at gusto ko rin naman? Wala na bang ganon ngayon? Bawal na ba ang mataas ang standards?

Hindi ko rin naman pwedeng sabihing choosy ako. Mukhang yun nga ang naging problema ko dati. Hindi ako naging mapili. Hindi ko pinili yung babagay talaga sa akin. Dati kasi, basta alam kong mahal ko at mahal din ako, ok na. Naniwala kasi ako sa mga cliches. Love conquers all. Love is the answer. Love is love. Langya naman! Love is blind din pala. Akala ko naman pang-slumbook lang yun.

Uy, hindi naman ako lubusang nagpakatanga. Hindi naman puro puso lang pinairal ko. May utak din naman akong ginamit. Sa totoo lang, ok naman yung mga exes ko. In fairness to them, matitino naman. May hitsura naman lahat. May pinag-aralan. Inalagaan naman ako. Sineryoso at minahal. Not to mention, iniyakan pa (Bawal mag-react! Iniyakan ko rin naman kaya quits lang). At in fairness to me, sineryoso ko ang bawat relasyon na pinasok ko. Pinaghirapan ko lahat. Yun lang, mega pahirap din nung kelangan nang tapusin. Ano pa bang magagawa ko kung sa tingin ko nagawa ko na ang lahat? E sa ganon talaga e. Hindi lang talaga umayon ang mga pagkakataon. Bawat isa, may sablay talagang nangyari. Simple lang naman. Hindi lang talaga swak. Hindi lang talaga kami.

Sabi nila masyado raw akong matagal na na naghihintay. Naghihintay saan? Sa isang perpektong nilalang? Wala naman non! Lahat ng tao may sayad. Lahat may 'catch'. Pero yun lang, kelangan lang mahanap mo yung dapat na swak sa sayad mo. Yung maatim mo na makita ang totoong pagkatao. Yung ok pa rin sayo kapag bagong gising sa umaga, walang ligo at hindi pa nagtu-toothbrush. Yung kaya mo pa ring tiisin kapag ang labo na kausap at inaaway ka na parang wala namang sense. Yung nakakatuwa pa rin kahit na nakakalat na ang mga marumi niyang damit sa kwarto. Yung sa tingin mo, gusto mo pa ring kasama kapag kulang na budget niyo at parang ang tagal pa ng susunod na sweldo. Yung nakikita mong masungit at may sumpong pero kaya mo pa ring sakyan at naiintindihan mo pa rin.

Ganyan. Ganyan ang level ng sayad na hinihintay ko.

Speaking of sayad, ang dami ko niyan! Ang kulit ko kaya. Sobrang hyper kaya ako. Ayaw ko kaya madalas magpatalo. Minsan sobrang manhid pa at dense. May times sobra pa mag-isip. Gumagawa kaya ako ng mga problema sa utak ko kapag alam kong parang perpekto na ang 'moment'. At higit sa lahat, takot ako. Madalas risk averse. Pero minsan naman sugud nang sugod. Pramis. Ang labo ko kaya!

Teka, lost na kayo. So what's the point?

Ayoko na magkamali uli. I want it right this time. I want the right person at the right time because I believe I've done my part to be worthy of that person. Hindi naman sa ambisyosa ako at gusto ko makuha ang the most sought after bachelor in the whole of the universe (Pero pramis. Hindi ko hihindian si Dennis Trillo!). All I know is, I am trying to be the best person I can be. Kasi naman! How can you expect the right one to come along when you're not even preparing to be the right one for him? You can't give what you don't have. Kaya heto. I'm trying to be the right person. Seryosong effort 'to tsong!

Teka lang. Ulitin ko. Hindi nga ako perfect. May mga baggages ako. At ito ay mga uber sa naglalakihang baggages from past relationships. Pero hindi naman ako nasisiraan ng bait para ibigay sa mamahalin ko ang mga gigantic baggages ko. Akin yun. Lahat yun. At ok na. Natuto na ako. Syempre may mga kulang pa rin sa akin (aside from boobs), pero hindi ko iisiping kailangan niyang punuan ang mga pagkukulang na yun. Malinaw naman sa akin na ako lang ang makakapagdala sa baggages ko at ako lang ang makakapagbuo sa sarili ko. Pero kaya ko na sabihin na - I think keri na. Para na akong Centrum. Complete na ako! (Ay, ang baduy!) Seriously, I think I can share my 'completeness'. I'm ready for that someone out there who's as complete and as ready as I am.

O di ba? Ang taray! Pang-beauty queen ang mga sagot ka-level ng world peace! *wave*

Simple lang naman. Ayoko na makipagbolahan. Alam ko na kung anong gusto ko. Ayoko na magpaiyak dahil ayoko na ring umiyak. Ayoko na may mag-isip na nagkamali siya sa pagpili sa akin dahil ayoko na ring magkamali. Kaya heto na. I'm taking the risk.

Kaya goodluck. Goodluck talaga sa akin...

Karma

Pffft. Nabali retainers ko. O, wag mo na itanong kung pano dahil ito na. Sasabihin ko na - naupuan ko. Ang ganda ko di ba (totoo naman talaga 'to. Maganda naman talaga ako, at least sabi ng nanay ko)?

Teka, na-distract ako sa ganda.

Ok, going back. Ang baling retainers ay plain and simple karma sa mga pinaggagawa ko nung weekend. But being the 'always see the sunny side of life' that I am, heto at masaya pa rin ako. Nagpapasalamat pa rin dahil at least sa retainers ko napunta. Hindi sa iba.

That is assuming na ito na yung karma ko. Ayan na naman kasi ako. Assuming na naman. Kaya ako napapahamak dahil sa lintik na assumptions na to e. Extremes kasi ako. Either assuming o sobrang manhid at dense. Either way, wala akong napapala kundi sakit ng ulo. Haaay...sana lang ito na talaga yun. Sa mga 'kasalanan' ko nung weekend, pasalamat na lang ako baling retainers lang ang inabot ko. Salamat Lord. Mabait Ka pa rin sa akin.

Ok. Ito na talaga. Try ko na maging mabait. Ulit. Pramis.

I Skipped December

Bakit wala akong post ng December? To think ang damiiiiiiing nangyari nung December. Para syang anim na buwan worth of aktibidades (Ok, eksaharada naman. Siguro mga 2 months lang) na pinagkasya sa isang buwan. Teka, isa-isahin ko. Hindi na ata 'to in chronological order. Pasensya na lang. Ang order ay kung anong unang pumasok sa utak ko.

1. First time kong nakita na natakpan ng snow ang backyard (at frontyard) ng York Plaza apartments (FYI York Plaza ang tawag sa tinitirhan ko)

2. Konek sa #1 - Nangyari 'to mga ilang oras bago ako pumuntang airport para umuwi ng Pinas.

3. Konek sa #2 - Nasa Pinas ako from Dec. 23-Jan.10

4. Konek sa #3 - Ang saya! Super! Mega! Uber! Umaapaw!

5. Konek sa #4 - Back to family, barkads, gimiks, dates, Pinoy pagkain, videoke, officemates, malls at traffic.

6. Konek sa #4 na naman- Hair color retouch (and I love it. Fabulous to the next level!)

7. Konek sa #6 - Bayad sa driver almost araw-araw except for the times na pinag-drive ako ni Jane at ni Micmic.

8. Konek sa #5 pa rin - Shopping for Ma. A little shopping for me. A lot for friends. Result? See No.28

9. Konek sa #4 - Pumasok sa office kahit super mega sloooow ang connection. Pero ito ang kicker! Na-enjoy ko sya. Pramis. Nakaka-miss pala ang GT.

10. Konek sa #5 - Lunch with Evaughls at Antonio's Tagaytay. Hay naku! Super relaxing. As in. Babalik ako ron...balang araw.

11. Konek sa #5 - Visited Winsley's new house. Awwww...that's it! May Evaughl headquarters na sa Cavite.

12 Konek sa #4 agen - Samurai Takoyaki balls at SM Megamall

13. MMFF. Zsazsa Zaturrnah at KKK. That’s it. Pinatos ko talaga ‘to! As in jologs in the house!!! :)

14. Konek sa #5 - Lunch-outs, dine-outs, coffee hanggang dis-oras ng gabi na wala sa Edina.

15. Stalker. Online stalker. The reason why I changed my profile to restricted both in Friendster and Blogger. But I thought better of it. Kapagod mag-invite ng friends sa blogger para lang mabasa nila. Hay naku! Dedma na. Kaya eto, open to the world na ulit ang blog ko (as if the world cares, care bears!).

16. Nagbalik-loob sa gym. Ikaw ba naman tumuntong ng 110 lbs nang hindi mo namamalayan, hindi ka ba naman kabugin at magbalik-loob agad?! As in AGAD! So 3 wks of 45min-cardio before Dec. 23 at naging 105 na ako ulit. It didn’t matter to me anymore that I gained all that weight again after I left home. Pero ngayon, 105 na ulit. Minsan talaga mabait si God. Gotta love genetics! Swerte lang ako madali ako mag-lose ng weight at kahit construction worker (read: marami kung kumain ng kanin?) ako, XS at 0 pa rin ang size ko.

17. Konek sa #4 pa rin - tour of Mall of Asia courtesy of Micmic. Maganda naman pala. May laban sa Mall of A (America).

19. Tagalog Masses. Pramis. Kahit ito na-miss ko.

20. Konek sa #19. Mass at Manaoag kahit mainit, malayo at nakakapagod. Nakatulog naman ako sa oto kaya pwede na.

21. Annual Medical Exam. Enuf said.

22. Hula session with Arlene and Vane na super powerful. Well, mas powerful kung magkatotoo...(crossed fingers and toes)

23. Visited Nokie's new house. Anlayo a, pero kinarir ko kasi super friend ko si Nokie.

24. Evaughls met Margaret! :)

25. Early morning breakfast and coffee at Starbucks Tomas Morato the day before I left. Eksaharada ka Joey! Gisingin talaga ako ng 7am!

26. Late night coffee at Starbucks Tomas Morato the night before I left with Jane and Owen. Haaaay...mami-miss ko 'to!

27. Sinundo ako ni Micmic sa airport ng Dec.24 (past 12 na kasi non so Dec. 24 na. Hehehe) at hinatid din nya ako ng Jan. 10 ng 4am. Bait-bait! :)

28. Konek sa #5 - Naubos ang pera pero masaya

29. Pasko at New Year sa Pinas na walang kakupas-kupas. Hello? Kaya nga ako umuwi di ba?

30. MTM. As in Many To Mention. Yes, parang slumbook. Marami pang ibang bagay na naganap nung Disyembre na nagbibigay ng ngiti sa aking mga labi. Echos! :p

In summary, parang Amazing Race ang buhay ko from Dec23-Jan10. Lahat scripted. Lahat kalkulado. Tipong kelangan at this time of the day, nandito na ako at this place to meet this set of people. Uber! Naka-schedule ang bawat galaw, bawat eyelash curl at bawat pagpahid ng lip gloss. Pati time na pwede ako tamarin at magkulong sa kwarto para manood ng HBO, naka-schedule. Eksaheradaaaa!!! Pero ito lang ang masasabi ko. Mas masaya 'to sa Amazing Race. Wala nga lang prize money sa dulo, pero kiber! Masaya naman ako. Nagawa ko lahat ng kelangan ko gawin. As in. Major bleeding ang checklist ko with red marks! Kung pwede ko lang ulitin ang nakakabaliw na Disyembre, uulitin ko. Pramis. Well, ok. Except for the 'ubos pera' part.

Can't wait for August. Malapit na ulit yun. I'll be back Pinas! With more stories to tell. With the same level of fabulousness (or even more). With happier stance in life and with the same 2 big luggages. Yay! :) December reminded me how I'm very much blessed. Thank you God talaga. Super luvs it! :)

New Year, New Song

Stay

by Wideawake

Which face do you see
and which one is me
I'm not sure if I know

I've been hiding my tears
Hiding for years
It's time I let go

I wanna be free
and I want you to see
I want you to know...the real me

If I told you my secrets
will you let me stay,
will you run away

If I showed you my weakness
will you let me stay,
will you run away ... I wanna know

What if I change
and what if I'm strange
Will you still care

and if I'm a hero
when I'm a zero
Will you be there ... for me then?

I wanna be free
and I want you to see
I want you to know...the real me

If I told you my secrets
will you let me stay,
will you run away

If I showed you my weakness
will you let me stay,
will you run away ... oh oh

Well I've never felt so alone
and all I've wanted is to be known
I'm not going to die this way
No No

If I told you my secrets
will you let me stay,
will you run away ... from me

If I showed you my weakness
will you let me stay,
will you run away ...

Don't run away (don't run away) No
Please don't run away
Don't run away - no, no, no
Don't run away
Don't run away

Won't you stay
Won't you stay

Yes. New year, new life, new perspective, new chances coming my way. And the best part is I finally found your song...