US Visa At Si Mudra

So hindi nabigyan ng US visa ang mudra ko.

Invern. Kainelz.

Ang tagal ko pa namang pinangarap na makapunta sya rito. Basta. Isa sa mga checklist ko bago ako ma-chugi sa mundo ang makapunta ang nanay ko rito sa US. Para makapasyal naman sya. Para makita naman nya ang snow at hindi makuntento sa styrosnow. Para matikman niya ang turkey sa Thanksgiving. Para ma-nosebleed sya sa pag-e-English. Para matakot sya mag-drive sa freeway. Para makita si Mickey. Para makita ang mga kamag-anak niya. Para makita ako kung pano ang buhay ko rito...

Mukhang hindi ko ata mache-check ang box sa tabi ng 'MOM chorma to US' sa aking checklist. O siguro hindi pa ngayong taon. Sana.

Ewan ko ba. Minsan ganon talaga ang buhay. Parang gulong. Nasusunog. At minsan gumuguho ang pangarap mo dahil lang sa isang kupal na consul na ayaw maniwala na hindi naman sobrang ganda ng bansa na lahat na lang ng mapadpad dun ay siguradong mag-t-TNT. Uber sa self esteem!!!

Ok. Di na ako magpapaka-bitter. Meron pa namang next time. Habang may buhay, may US embassy schedule interview. At habang may schedule, may chance na matatapat ang nanay ko sa matinong consul. Haaaay...Yun lang.